کاش مي شد سکوت غريبانه ي نيلوفرهاي اسير مرداب را معنا کرد!

اي کاش مي شد صحبتهاي شمع و پروانه را فهميد

اي کاش مي شد بيشتر مهربان بود و عاشقانه هم ديگر را دوست داشت.

اي کاش مي شد دل را با محبت و ارامش را با قلب پيوند زد.

کاش مي شد در اين دو روز زندگي بي رنگ بود مثل اب،پاک بود مثل

خاک،اما...

افسوس که زندگيها هزار رنگ است ودستها الوده به رنگ.

کاش وقتي به او مي انديشيدم قطرات اشک مي گذاشت تا او را در خيالم

خوب نظاره کنم،کاش زبان ودلم ياري ام مي دادند تا با تکرار نام او

اتش وجودم را براي لحظاتي خاموش کنم و حتي اگر شده براي لحظه اي

به ارامش برسم ..... 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: