دو چشم خسته ام رو خواب می گیره اما من سودی از خوابیدن و دوباره بیدار

شدن نمی بینم .امشب باز بیدارم میان خواب و بیداری خاطرات باهم بودن رو

مرور می کنم دوران شادمانی هامون تو ذهنم نقش بسته...رویای شیرین لبخند

تلخی رو روی لبای بسته ام میاره...دلم تنگه زندگی برام عذاب آوره...دوریت

برام سخته...کاش بشه دوباره باتو از نو شروع کرد...کاش بشه دوباره تمام

فرصتهای از دست رفته رو جبران کنم...هنوز هم مینویسم بدون تو چه کنم.؟

دلتنگم از دوریت از اینکه چرا نمیایی ،.بیا و با اومدنت به شبهای دلواپسیم ،

ساعتهاانتظارم، امید و زندگی ببخش. بازم چشم براهت می شینم تابیایی...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: